Υπ. Εκπαιδευτικός: “Συνάδελφοι, καταλαγιάστε το θυμό σας και μετουσιώστε τον”

Συνάδελφοι καλημέρα. Θα προτιμούσα να ξεκινούσα τη μέρα μου, με πιο ευχάριστα γεγονότα, αλλά δεν μπορούμε να παραβλεψουμε την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων και τις συνέπειες τους. Από χτες με παίρνουν τηλέφωνα, πάρα πολλοί που θεωρούν πως δεν υπάρχει γυρισμός για την απόφαση τους να αντιδράσουν.

Με τιμά πολύ ότι με εμπιστεύεστε αρκετοί, ρωτώντας με για το πως προχωρούμε. Σήμερα με ξύπνησαν τα τηλέφωνα, από σταθμούς για να ξεκινήσω να τοποθετούμαι, για το πως θα κινηθούμε. Διάβασα αρκετές δημοσιεύσεις αγανάκτησης χτες. Σκόπιμα δεν τοποθετήθηκα σε καμιά. Σε αρκετές συμφώνησα και σε αρκετές χαμογέλασα. Χαμογέλασα γιατί διάβαζα γεγονότα που σας έλεγα από τότε.


Αποφάσισα να μην βγω να κάνω καμιά τοποθέτηση αυτές τις μέρες συνάδελφοι. Όχι γιατί θέλω να σωπάσω. Γνωρίζετε καλά, αν μπορώ να σηκώνω ανάστημα ή όχι. Αυτό που θέλω να δείτε είναι πόσοι από εσάς, μπορείτε να σηκώσετε το δικό σας ανάστημα. Βρισκόμαστε μπροστά από μια κατάσταση που επέφερε αυτή η “αλλαγή”. Μια κατάσταση που επηρεάζει τις ζωές μας και αλλάζει το μέλλον μας. Δεν ήταν μόνο μια απλή εξέταση. Ανεξαρτήτου αποτελέσματος και συναισθήματων.

Προφανώς ούτε ο χρόνος ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων ήταν τυχαίος. Δεν μπορώ όμως να χρεώσω στον νέο υπουργό αυτή την κατάσταση. Έμαθα να προσπαθώ να είμαι όσο πιο αντικειμενική μπορώ. Δεν ήταν μέλος ούτε του σχεδιασμού, ούτε της υλοποίησης αυτού του σχεδίου από τη θέση που κατείχε τότε. Και πραγματικά δεν είναι ώρα να μετρήσουμε κουκιά, λέγοντας πως ο Γιάννης πέρασε άρα σιωπά ενώ η Χριστίνα όχι αλλά αντιδρά. Πρόκειται για μια συλλογική απόρροια στη ζωή μας πια, άρα πρέπει για μια φορά να κοιτάξουμε μπροστά αποφασιστικά και ψύχραιμα να δράσουμε.

Οι βαθμολογίες ναι, με απλά μαθηματικά δεν αντικατοπτρίζουν την προσπάθεια των περισσότερων. Ναι, θα γίνουν ενστάσεις και; αυτό είναι η λύση μόνο; με ρωτάνε από τους σταθμούς σήμερα off the records, αφού αρνήθηκα να κάνω δηλώσεις για τώρα, για το πως προχωρούμε. Τι θα έλεγα συνάδελφοι, ότι όλο το βράδυ κάναμε ψυχοθεραπεία παρηγορώντας, ο ένας κλάδος τον άλλο για το πόσοι και με πόση προϋπηρεσία πέρασαν;

Να πω, είναι πρόθυμοι να κινηθούν νομικά αλλά μετά τις ενστάσεις; για να δει ο καθένας ξανά τα μόρια του και να κρίνει αν θα φωνάξει λιγότερο ή περισσότερο για να μην εκτεθεί; Είναι αγανακτισμένοι όλοι και εξοργισμένοι με τα αποτελέσματα και πρόθυμοι να δείξουν μέσω FB την αντίδραση τους;

Αυτή την στιγμή που “βράζει” το σίδερο, μπορώ εύκολα να παίζω στις ειδήσεις, για λίγες μέρες να κρατήσω το θέμα ζωντανό ως είδηση. Σας ρωτάω με σύνεση, αυτό θέλουμε μόνο; Και μετά τι; Μετά οι μέρες του Πάσχα, καταλαγιάζει ο θυμός και επέρχεται η Ανάσταση; Οι υπηρεσίες κλειστές, νομικοί κτλ. Και να βάζω απέναντι σε πάνελ τον νέο υπουργό να λογοδοτεί για τα λάθη του παλιού; Εννοείται πως από δω και πέρα η εξέλιξη της υπόθεσης θα είναι ευθύνη του, αλλά εμένα με νοιάζει η ουσία. Και η ουσία δεν είναι μόνο να το προβάλλουμε για 2 μέρες ή μια βδομάδα, να κάνουμε σούσουρο κ μετά να σιωπήσουμε.

Τότε όταν έγιναν τα λάθη το σούσουρο ήταν αναγκαίο. Αναγκαίο γιατί ήταν το μόνο μας όπλο για να βγει προς την κοινή γνώμη και να δώσουμε σάρκα κ οστά στην κοροϊδία. Τώρα έχουμε αποτέλεσμα. Άρα πρέπει να σκεφτούμε με αυτό το αποτέλεσμα τι κάνουμε. Αν από τη μια, μια μερίδα ανθρώπων αυτή την στιγμή αδικήθηκε,μεγάλη μερίδα συνάδελφων του χρόνου θα μείνει χωρίς δουλειά μετά από ολόκληρα χρόνια εργασίας. Αλυσιδωτές συνέπειες μέχρι το 2028.

Άρα χρειάζεται να ξέρουμε τις προθέσεις του νέου Υπουργού για τα άτομα που πλήττει αυτό το κομμάτι. Χρειάζεται πρώτα να ακούσουμε. Χρειάζεται πρώτα να ξέρουμε συλλογικά τι θέλουμε. Ξέρουμε τι θέλουμε; Δεν γίνεται να πολεμούμε την συγκεκριμένη διαδικασία και μετά από μας να πηγαίνουν στους βουλευτές άτομα τα οποία τους λένε να μην ακυρωθεί η συγκεκριμένη διαδικασία έστω και εάν έμπαζε από παντού γιατί τους βολεύει. Με όλο τον σεβασμό. Και οι ίδιοι βουλευτές να λένε αποφασίστε τι θέλετε.

Χρειάζεται να εξασφαλιστεί η αξιοκρατία για τα παιδιά που ακολουθούν. Η ΠΟΕΔ δεν έχει κάνει ακόμα επίσημη δήλωση για ένα θέμα που πλήττει σχεδόν τα μισά μέλη της πια και το μέλλον των μελών του κλάδου. Και όχι δηλώσεις για χάρη της δήλωσης. Δηλώσεις με συγκεκριμένα βήματα.

Έπρεπε χτες να είχε προγραμματισμένη συνάντηση με τον υπουργό ΜΟΝΟ γι αυτό το κομμάτι. Το δικό μας κομμάτι. Με μας, μια αντιπροσωπεία παρούσα. Να θυμίσω συνάδελφοι πως βγαίναμε σε κινητοποίηση και η ΠΟΕΔ ξεκαθάριζε στα Μ.Μ.Ε. πως έχουμε δίκιο μεν, αλλά δεν ήταν κάτω από την ομπρέλα της αυτή η κινητοποίηση δε. Μα και βέβαια δεν ήταν. Ήταν κάτω από την ομπρέλα των λίγων που ξενυχτίσαμε και χάσαμε τον ύπνο μας, να την οργανώσουμε γιατί χάναμε το μέλλον μας.

Και μιλώντας για ΠΟΕΔ, δεν επικρίνω όλους γιατί υπάρχουν άτομα που είναι παρόντες δίπλα μας πάντα. Αλλά αυτοί δεν αποτελούν το σύνολο μιας συντεχνίας που στέκει μπροστά από μας. Άρα συνάδελφοι, καταλαγιάστε το θυμό σας και μετουσιώστε τον. Δεν έχω να κρύψω κάτι, έχω εκτεθεί μπροστά από όλους τους αρμόδιους για τα θέματα όσο κανείς, όταν πολλοί μου έλεγαν να προχωρήσω και αυτοί διάβαζαν τις μελέτες περιπτώσεων των δεικτών του γνωστικού μας. Αυτή τη φορά όμως σκεφτείτε τι πραγματικά θέλετε και τι είστε διατεθειμένοι να κάνετε. Όχι να κάνουν οι άλλοι για σας. Εσείς… Πριν επιρρίψουμε ευθύνες, αναλάβετε τις δικές σας.

Υπάρχουν άτομα που μπαίνουν μπροστά με κάθε κόστος. Το κόστος όμως του καθενός, πρέπει να είναι ξεκάθαρο. Απολογούμαι αν έγινα ωμή, καυστική αλλά έμαθα να λέω τα πράγματα όπως τα βλέπω χωρίς να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλο μου. Εγώ θα πάρω τις δικές μου αποφάσεις και θα δώσω τη μάχη που θα κρίνω δίκαια και ηθική. Εύχομαι αυτές τις μέρες να κάνει ο καθένας τον δικό του απολογισμό. Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.

Καλημέρα.

Πηγή: Anthi Sp